Een aantal jonge kinderen zien van nature aura’s en licht rondom mensen. Doordat dit verschijnsel in onze cultuur genegeerd wordt, besteden ze geen aandacht meer aan deze indrukken naarmate ze ouder worden. Op de leeftijd van zes of zeven jaar zijn de meeste kinderen deze waarnemingen vergeten en zijn ze dit vermogen ook kwijt. Maar dat geldt niet voor alle kinderen op die leeftijd, zoals ook blijkt uit het volgende verhaal van Ester, die als kinderarts in een ziekenhuis werkt.
Ze vertelt: “Toen ik, na lange tijd, eindelijk zwanger was, kon ik het niet laten om mijn blijdschap met mijn patiëntjes te delen. Zes jaar oude Tom reageerde meteen met: ‘Je krijgt niet één kindje, Ester, je krijgt er twee.’ Natuurlijk vroeg ik hoe hij dat wist. ‘Nou gewoon,’ zei Tom. ‘Dat zie ik. De ene straalt een beetje meer blauw en de ander een beetje meer groen uit.’ Het was dus geen volslagen verrassing meer toen later bleek dat ik inderdaad zwanger was van een tweeling.”
“Deze ervaring was een eye-opener voor mij. Vanaf dat moment ben ik me meer gaan verdiepen in uitstraling en intuïtie”, vervolgt Ester. “Het werken aan mijn intuïtieve ontwikkeling werkt bevrijdend. Ik ben een lichtheid en vrolijkheid gaan voelen in mijzelf die ik lang niet gevoeld had. Dat ik intuïtiever durf te leven zorgt er ook voor dat ik mijn speelse kant meer aanspreek, ook in mijn contact met de tweeling, dat werkt heel goed.”
“In mijn contacten met de kinderen in het ziekenhuis heb ik door mijn intuïtieve benadering meer mogelijkheden om ze te helpen. Ik zie bijvoorbeeld eerder hoe ik ze kan ondersteunen en heb sneller door hoe ik ze kan stimuleren hun vragen en emoties te uiten. Hetzelfde merk ik in het contact met hun ouders.”
Tips:
Zie ook blog: Je aura, je uitstraling
